I sat all morning in the college sick bay
Counting bells knelling classes to a close.
At two o'clock our neighbors drove me home.
In the porch I met my father crying--
He had always taken funerals in his stride--
And Big Jim Evans saying it was a hard blow.
The baby cooed and laughed and rocked the pram
When I came in, and I was embarrassed
By old men standing up to shake my hand
And tell me they were "sorry for my trouble,"
Whispers informed strangers I was the eldest,
Away at school, as my mother held my hand
In hers and coughed out angry tearless sighs.
At ten o'clock the ambulance arrived
With the corpse, stanched and bandaged by the nurses.
Next morning I went up into the room. Snowdrops
And candles soothed the bedside; I saw him
For the first time in six weeks. Paler now,
Wearing a poppy bruise on his left temple,
He lay in the four foot box as in his cot.
No gaudy scars, the bumper knocked him clear.
A four foot box, a foot for every year.
Best wel triest gedicht. De titel is hierdoor ook erg ironisch. Nou ja, daar wil ik verder niet over praten, want dat is saai. Daarna twintig minuten pauze en op naar geschiedenis. Daar krijg je vijftig minuten lang aantekeningen over de oorzaken van de Tweede Wereldoorlog en verder niets. Daarna had ik een tussenuur en was even de stad in geweest. Vervolgens een geweldig uurtje aardrijkskunde waar ik niets heb gedaan dus ook niets over kan vertellen. Pauze, niet veel gedaan eigenlijk. Daarna Nederlands. Afschuwelijk vak. Dat is het enige wat ik erover kwijt wil. En daarna Frans. Dat ging wel. Wat uitleg en een brief verbeteren. Vervolgens zou ik tekenen moeten hebben, maar dat is voor mij verschoven omdat op dat uur ook koor begint. Dus is dat nu woensdag voor mij en kan ik gewoon anderhalf uur zingen met het koor. En daarna naar huis nadat ik koor had gehad. :3 Dus dat was mijn dag. Tips? Plan je dag goed in als je het wilt overleven. Maak je huiswerk om stress te voorkomen en doe relaxed. Zelfs al heb je toetsen!
Adieu! x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten